หนัง ‘’สัปเหร่อ’’ น่ารัก และน่าภูมิใจครับ
พาครอบครัวไปดูหนัง ‘’สัปเหร่อ’’มาแล้ว คนเต็มโรง มีเสียงคิกคักขบขันกันตลอดเรื่อง ในฐานะลูกอีสาน คุณพ่อเป็นชาวอุบล คุณแม่จากศรีษะเกษ ผมแอบอมยิ้มกับความเรียบง่ายสไตล์ผู้บ่าวไทบ้านของทีมผู้สร้าง ที่หยิบจับความเป็นไปอย่างปกติของชาวบ้านในย่านนี้ออกมาเผยผ่านประสบการณ์อาชีพสัปเหร่อ ที่ย่อมมีในทุกคุ้มวัด ทุกตำบล แต่ถูกมองข้ามมานาน
มุกกลัวผี มุกเพื่อนฝูงแซวกัน มุกผู้เฒ่าผู้แก่ที่ให้ความเมตตา แต่ก็มีสถานะสำคัญที่ชุมชนยกย่องให้บทบาท มีมุก LGBTQ มุกเด็กแว้นท้องถิ่น มุกเจ้าหน้าที่ในงานบริการในชนบท
แต่ในขณะเดียวกันก็แฝงคติธรรมระหว่างแดนของผีกับคน คนปล่อยวางได้กับคนยึดติด คนที่เห็นค่าของผู้อื่นและเห็นค่าในตนเอง
หนังสร้างด้วยฉากง่ายๆ แต่ให้อะไรเกินกว่าที่คิด ไม่ประดิษฐ์ ไม่ประดับมากไป ใช้ภาษาอีสานตลอดเรื่อง แต่มีซับไทย และซับอังกฤษวิ่งใต้ภาพตลอด
น่ารัก และน่าภูมิใจครับ
วีระศักดิ์ โควสุรัตน์